Rozdział 4 : Nie ma to jak pomoc.

W DRODZE DO DOMU

- Skąd go znasz ? - spytał Sai .
- Masz na myśli Naruto ?
Ten tylko pokiwał głową .
- Nasi rodzice są bliskimi przyjaciółmi ze szkoły , więc praktycznie razem się wychowywaliśmy .
- Z tego co wiem zawsze tutaj mieszkał . - zdziwił się.
- Oczywiście ! Przyjeżdżał do nas na weekendy , święta , jakieś imprezy rodzinne i takie tam ... - uśmiechnęła się . - Chociaż ostatnie półtorej roku spędzaliśmy o wiele więcej czasu razem .
- Dlaczego ? - ściągnął brwi .
Dziewczyna poprawiła szerokie opaski na nadgarstkach .
- To ... Trochę dłuższa i bardziej powikłana sprawa niż mógłbyś sobie wyobrazić ... - szepnęła .
- Naruhodo . (Jap. Rozumiem) - szturchnął ją w ramię , żeby rozluźnić atmosferę . - W którym bloku mieszkasz ?
- Tam . - wskazała na błękitny budynek . - A ty ? - zaciekawiła się .
- Ten zielony , prostopadły do Twojego . - wyszczerzył się szeroko .
- Daleko do siebie nie mamy . - zachichotała . - Będę wpadać na herbatkę z jakimś dobrym ciasteczkiem .
Oboje wybuchli niekontrolowanym śmiechem .
Szli jeszcze jakiś czas , rozmawiając o błahych sprawach . W końcu przystanęli przed wejściem na klatkę schodową .
- Arigatou . (Jap. Dziękuję) - powiedziała .
- Za co ? - zdziwił się Czarnooki .
- Pomyślmy ... Może za spacer i miło spędzony czas z Tobą ? - kąciki jej ust uniosły się figlarnie .
- N-Nie ma za co ... - szepnął odwracając od niej wzrok i lekko się rumieniąc .
- "Jest na prawdę kawaii (Jap. słodki) ..." - przemknęło jej przez głowę .
Gdy tak stali , żegnając się , drzwi uchyliły się , a zza nich wyłoniła się siwa czupryna .
- O , jesteś już . Właśnie dzwonili , że wjeżdżają na osiedle . - oznajmił nowo przybyły .
- Nie mów , że JA- - pokazała palcem wskazującym na swoją , zirytowaną twarz . - -mam niby to wszystko nosić ?!
- Ktoś musi mi pomóc . - uniósł i opuścił brew w diabelskim geście .
Dziewczyna spojrzała na niego załamana .
- Poświecę się ... Będę nosił te cięższe , ale od pracy się nie wymigasz . - oznajmił .
- K-Kakashi-sensei ... ?! - odezwał się Sai po "przebudzeniu" z szoku .
Mężczyzna dopiero teraz zauważył jego obecność . Odwrócił się w jego stronę , podniósł dłoń , a następnie uśmiechnął się , oznajmiając :
- Yo ! Też miło mi cię widzieć .
Hitomi wybuchła śmiechem po spojrzeniu na twarz Bruneta . Wytrzeszczone oczy , biegające z jej sylwetki na ojca , lekko uchylone usta oraz totalny paraliż .
- T-To jest twój tata .. ? - spytał , jakby w ogóle nie spostrzegł zachowania dziewczyny .
- H-Hai ... - ledwo powstrzymywała kolejne fale rozbawienia .
- Nie powiedziałaś mu ? - spytał Srebrnowłosy .
- Nie było- - parsknięcie . - -okazji .
Po krótkiej wymianie zdań wyjaśniających , ojciec nastolatki wciągnął Czarnookiego do pomocy w wnoszeniu mebli .
Tak zleciał im cały wieczór w towarzystwie chichotów i ciętych ripost .

 

~~*~~

 

WIECZOREM OK. 22:00

- Mam dość ! - padła na zafoliowaną sofę .

- Ja też odpadam ... - mężczyzna przysiadł się obok . 

- Gdyby nie Sai jeszcze wnosilibyśmy regały . - skrzywiła się .

- Pomocny z niego chłopak . - położył dłoń na ramieniu córki . - Masz moje pozwolenie , żeby się z nim hajtnąć .
- Otou-san ! - na jej policzkach wykwitł piękny rumieniec .
- Ma sporo krzepy ,- -zaczął wyliczać na palcach.- -przystojny , miły , uprzejmy , zabawny ... Co jeszcze można chcieć ? - wyszczerzył się figlarnie .

- Gdzie jest wyposażenie mojego starego pokoju ? - zmieniła szybko temat .
- Nie wymiguj się od odpowiedzi ! - szturchnął ją . - Sprzedałem je . Stwierdziłem , że skoro masz mieć nowe wyposażenie to i tak ci się nie przyda ...
- W sumie racja ... Chociaż chciałam zostawić sobie to biurko kreślarskie . - westchnęła .
- Ono nie było już trochę za małe dla ciebie ?
- Może , ale czułam do niego jakiś sentyment ... Mama mi je kupiła ... - posmutniała lekko .

- Wszystko się ułoży . Zobaczysz . - przytulił ją .

- Wiem , ale wciąż jest mi ciężko , mimo że to już 1,5 roku .

Kakashi wzmocnił uścisk .

 

~~*~~

 

NASTĘPNEGO DNIA OK. 8:00

Hitomi przetarła oczy , ziewając .

- Nie ma to jak spanie we własnym łóżku . - uśmiechnęła się .

Wczoraj wieczorem zdążyli powstawiać tylko łóżka , bo zmęczenie dawało im się strasznie we znaki .

Wyciągnęła z kartonu czarną bokserkę i szare spodnie dresowe . Po 15 minutach spędzonych w łazience , dziewczyna była gotowa do dzisiejszych wyzwań . Mianowicie tata zarządził meblowanie salonu , co jest nie lada wyczynem . Każdy ma przecież inną koncepcje ustawienia mebli . 

Związała włosy w koka , od razu wpinając wsuwki , aby trzymał się jak najdłużej bez poprawki.

Weszła do kuchni z zamiarem zrobienia czegoś na śniadanie . Jednak gdy weszła , skrzywiła się lekko .

- Chyba odechciało mi się jeść ... - podrapała się po czuprynie .

Pomieszczenie wyglądało jak jeden wielki tor przeszkód . Po podłodze walały się jakieś kartony , folie , pakunki , skrzynki i tym podobne . Pod ścianami stały regały , gdzieniegdzie tak , że zastawiały drogę . Na środku zaś stała ogromna sofa .

Westchnęła , a następnie zaczęła się przedzierać . Tu musiała podnieść wyżej nogę , tam przecisnąć się pomiędzy , tutaj wygiąć się pod dziwnym kątem ...

W końcu dotarła . Otworzyła lodówkę (To też zdążyli podłączyć . XD - od Auto.) , wygrzebała z niej parę drobiazgów i zaczęła gotować . 

Po niedługim czasie Bento było gotowe . Wtedy to poszła do sypialni ojca .

Zapukała . Cisza .
- Otou-san ? - spytała .

Brak odpowiedzi .

Otworzyła delikatnie drzwi i zamarła . Mężczyzna leżał górną częścią ciała na podłodze , a dolną na łóżku. 

Przygryzła pięść , bo nie mogła wytrzymać ze śmiechu . Pobiegła szybko po aparat , leżący obok łóżka . Szybko przybiegła i uśmiechając się chytrze , zrobiła mu z 20 zdjęć .

Wyłączyła aparat i szepnęła sama do siebie :

- Teraz mam na ciebie haka . - zachichotała diabolicznie .

Odłożyła urządzenie , a potem obudziła Srebrnowłosego na śniadanie .

- Długo już nie śpisz ? - spytał zaspanym głosem .

- Iie ... - skłamała .

Kakashi chyba wyczuł to , ponieważ zlustrował ją spojrzeniem . Nie doszukał się żadnych szczególnych oznak , więc tylko wzruszył ramionami , dalej zajadając się posiłkiem .

- Co raz lepiej ci to wychodzi . - oznajmił , odstawiając miseczkę .

- Już się tak nie podlizuj . - zaśmiała się .

- No , wiesz co ! - oburzył się , przy tym wydymając zabawnie policzki . - Ja tu chcę być miły , a ty mi się tak odpłacasz . Pff !

- Hai , Hai . - powiedziała na odczepkę . - Dobra , bierzemy się do roboty !

- Co ci tak śpieszno ? - zdziwił się .

- Im szybciej to zrobimy , to będę mogła W KOŃCU pograć na konsoli . Stęskniłam się za nią ... - westchnęła .

Po kuchni rozniósł się gromki śmiech .

~~*~~

PO POŁUDNIU OK. 16:00

- Yatta ! (Jap . Super , Udało się ; taki okrzyk radości) - krzyknęła , uradowana . - Ostatnia ! - włożyła grę do stojaka , wiszącego obok ogromnego telewizora plazmowego .

- U mnie też już koniec . - oznajmił z uśmiechem na twarzy , podłączając ostatni kabel X-BOX'a .

Hitomi rzuciła się na czarną kanapę , skierowaną w stronę plazmy .

- To co ? Gramy ? - wyszczerzyła się , pocierając dłonie .

- A reszta ? - podniósł brwi .

- Nie ucieknie . Chwila przerwy przyda nam się , po tym wszystkim .

- No ... Niech ci będzie . - włączył sprzęt . (Bez brzydkich skojarzeń mi tu ! >U< - od Auto.)

- Ja wybieram- -zabrzmiał dzwonek do drzwi.- -grę . - zrezygnowana wstała otworzyć .

- Założymy się o 500¥ (¥ = jen ; jakieś 20zł) , że to Sai ?!

- Nie ma mowy ! 

- Dlaczego ?!

- Znowu będziesz miał rację , a mój budżet ucierpi . Nie , dzięki !

Roześmiana uchyliła drzwi . Zamarła . Odchyliła się do tyłu i krzyknęła :
- Dobrze , że się nie założyłam !

Brunet spojrzał na mnie pytające . Machnęła ręką .

- Nie chcesz wiedzieć . Właź .

Otworzyła szerzej drzwi w zapraszającym geście . Chłopak od razu skorzystał .

- Wow . - powiedział , gdy tylko przekroczył próg . - Dużo tu się zmieniło od wczoraj .

- Trochę tu ogarnęliśmy .

Salon był wymalowany w szaro-czarne kolory . Dodatki były czerwone oraz białe , tylko kanapa była hebanowa . Włochaty , siwy dywan leżał pomiędzy sofą , a telewizorem , na którym był rubinowy stolik .

Wzrok chłopaka padł na zbiór gier .

- To wszystko jest Pana ? - pytanie padło w stronę Kakashi'ego .

- Moje ? - zdziwił się . - W życiu ! Hitomi sama je uzbierała .

- Co takiego ?! - wbił swoje spojrzenie w Białowłosą .

Ta się lekko zarumieniła .

- Jedno z moich małych hobby ... - uśmiech wpełzł na jej twarz .
____________________________________________________
Jest ! Myślałam , że nigdy tego nie skończę . Tak mi to topornie szło , że OJACIĘDZIĘKUJĘ . =,="
Na zamówienie Ady i Unnoticed-chan notka jest trochę dłuższa . Kosztowało mnie to sporo czasu , ale ... TA - DAM ! >u<

Pamiętajcie 'PRZECZYTANE=KOMENTUJESZ' ! \(^o^)/